زندگی یک زن در مسکن یارانه ای و کمپین او برای رفع آن

بیشتر صبح‌ها، لا کیشا تیلور پس از بیدار شدن از خواب، چند دقیقه با چشمان باز در رختخواب می‌گذرد و روزی را که پیش رو دارد تعیین می‌کند.

فکر اولیه او: “آیا می خواهم آب گرم بخورم؟”

این تنها دغدغه او نیست. “این یک اضافه بار، “او گفت. “من دو بچه دارم، بنابراین باید از خواب بیدار شوم و با چیزی که آنها در صبح می آورند کنار بیایم، در حالی که من هم در این فکر هستم که “آیا قرار است آنجا باشد؟”

در طول زمستان، اتان و آنتونی، که 7 و 11 ساله هستند، مراقب هستند که رادیاتورها را لمس نکنند، زیرا زمانی که واحدها کار می کنند، اغلب آنقدر داغ هستند که پوست را بسوزانند. گاهی اتان با خون دماغ از هوای خشک شب بیدار می شود.

یک بار خانم تیلور پسرها را از در بیرون می آورد، این سوال وجود دارد که آیا آسانسورها کار می کنند یا خیر. خانم “گاهی اوقات آنها برای مدتی می دوند.” تیلور گفت: “اما بعد دوباره خراب می شوند.”

تیلورها در طبقه 25، در بالای برج های جان هاینز هولمز، ساختمانی با دو ساختمان NYCHA در Upper East Side با 939 ساکن زندگی می کنند و همه امیدوارند که چهار آسانسور مشترک آنها کار کنند.

در حالی که تیلورها نیستند، تنها برای یک سفر به بیرون، 50 پله برای مقابله با آنها دارند. خانم “همین است که هست.” تیلور گفت. “من در 25 زندگی می کنم. باید به آنجا بروم.”

NYCHA یا اداره مسکن شهر نیویورک، آژانسی است که بر آپارتمان‌های یارانه‌ای در سراسر شهر نظارت می‌کند – تقریباً 179000 مورد از آنها. اجاره هر مستاجر با توجه به درآمد آن فرد تعیین می شود و لیستی از حدود 160000 متقاضی وجود دارد که منتظر دریافت یک واحد در داخل سیستم هستند.

خانم. تیلور تمام عمرش را در آپارتمان خانواده اش زندگی کرده و به مدت 48 سال به طور متناوب از همان پله ها بالا می رود. او در نوامبر سال 2021 تحت عمل جراحی لگن قرار گرفت.

هنگامی که آسانسورها کار می کنند، سواری نامطمئن می کنند، گاهی اوقات در طبقه ای که درخواست نشده است توقف می کنند و قبل از رسیدن به طبقه درخواستی جهت را برعکس می کنند. هنگامی که دکمه ها فشار داده می شوند روشن نمی شوند، دکمه تماس اپراتور اغلب خراب است و گاهی اوقات چراغ ها سوسو می زنند یا به طور کلی خاموش می شوند. او گفت: “من بدون ترس بزرگ شدم.” “من در آسانسور بودم که چندین طبقه پایین آمد – ناگهان.”

گاهی دختر یکی از دوستانش را به مدرسه می برد و دختر همیشه به خانم می چسبد. پای تیلور وقتی وارد آسانسور می شوند. او گفت: «آنها مدام به من می گویند که آن را درست خواهند کرد. من همیشه به آنها می گویم، “شما با زندگی ما بازی می کنید.”

795 دلار | سمت شرق بالا

لا کیشا تیلور، 48

اشتغال: سازمان دهنده جامعه با مرکز محله استانلی ام. ایساکس

مستاجران اصلی: خانم. والدین تیلور مدت کوتاهی پس از افتتاح برج هولمز در سال 1973 به توسعه آن نقل مکان کردند. مادر او اهل کارولینای جنوبی و پدرش از جورجیا بود. او گفت: “زمانی که این ساختمان ساخته شد، آنها یکی از اولین خانواده های سیاه پوست بودند که در اینجا زندگی می کردند – آنها برخی از پدران بنیانگذار بودند.” در 18 سالگی، خانم تیلور واجد شرایط اضافه شدن به اجاره نامه خانواده شد.

در آن روزها: وقتی بچه بود خانم تیلور اجازه داشت خودش بیرون بازی کند، اما نتوانست از خیابان 96 بگذرد. او گفت: “مامان می خواست از پنجره بیرون را نگاه کند و من را ببیند.” “اگر او نمی توانست من را ببیند، من در مشکل بودم.”

وقتی خانم تیلور و همسایگانش در پایان روز به خانه می آیند، مسائل بیشتری در انتظار آنهاست.

تیلورها نیز مانند بسیاری دیگر در حال توسعه، موش و سوسک در آپارتمان خود دارند. «این ساختمان‌ها آلوده هستند. زمین آلوده است. شب آنها را می بینی.»

وقتی خانم پسران تیلور بیرون بازی می‌کنند، آنها با داستان‌هایی از تماشای جوندگانی که از کناره‌های ساختمان بالا می‌روند به او احترام می‌گذارند. او گفت: “و وقتی برای نابودگر ثبت نام کردی، آنها می آیند، سه تله موش را به تو می دهند و می روند.”

در اوایل سال جاری، تیلورها برای چند روز به هتلی در مجاورت منتقل شدند در حالی که آزبست از آپارتمان آنها برداشته شد. خانم. تیلور و اتان آسم دارد.

خانم “شما آنچه را که به دست می آورید می گیرید” – این همان نگرشی بود که وقتی شروع به شکایت کردیم داشتیم. تیلور گفت. “و من فکر می کردم، “نه، شما همیشه آب گرم می گیرید، شما یک آسانسور قابل اعتماد دارید.”

او گفت که شکایات کتبی او – یا “بلیط” – ماهها طول می کشد تا پاسخی دریافت کنند، اگر اصلاً پاسخی دریافت کنند. بسیاری از مکاتبات او به صورت آنلاین انجام می شود، و او خاطرنشان کرد که به مستاجران دستور داده شده است که مستقیماً به بخش فوق العاده یا تعمیر و نگهداری مراجعه نکنند.

او گفت: «باید با دستیار مسکنی که به شما منصوب شده تماس بگیرید. و معاون مسکن سعی خواهد کرد در مورد همه مسائل اطلاعات کسب کند و سپس به شما گزارش دهد. شما باید چندین بار تماس بگیرید و درخواست کنید که با مدیریت صحبت کنید و برچسب سخت بودن را دریافت می کنید زیرا می خواهید با مدیریت صحبت کنید.

پس خانم تیلور – که آموزش و روانشناسی دوران کودکی را در سیتی کالج خوانده بود و چندین سال را به عنوان مربی پیش دبستانی گذراند – شروع به سازماندهی کرد.

او برای تشکیل ائتلاف هلمز-ایزاکس با گروه کوچکی از مستاجران در برج‌های هلمز و خانه‌های استنلی ام. آیزاکس – یکی از توسعه‌دهندگان NYCHA همسایه کار کرد. او می‌گوید: «ما مجبور بودیم درب خانه‌های زیادی را بزنیم، جلسات زیادی داشته باشیم تا در واقع به تعداد کافی افراد علاقه‌مند شویم و به آنها اطلاع دهیم که شما حقوقی دارید. «شما حق دارید گرما و آب گرم معمولی داشته باشید، آسانسورهای ایمن داشته باشید، مجبور نباشید از جوندگان نترسید. ما باید کار سخت زیادی انجام می‌دادیم.»

ائتلاف شروع به نگهداری سوابق کتبی از مسائل مربوط به خدمات آسانسور کرد و با یک شرکت بازرسی مستقل برای شناسایی تخلفات همکاری کرد.

“این عزم را می طلبد – و من همیشه آن را داشته ام. نگاهی به در من انداختی؟» او با اشاره به پرچم قدرت سیاه که در ورودی خانه‌اش زیر فهرستی از هشتگ‌هایی که با مجموعه‌ای از رنگ‌های روشن نوشته شده بود، آویزان بود، پرسید: #FullyFundNYCHA، #BlackLivesMatter، #TogetherWeCanWin.

خانم “من بازی نمی کنم.” تیلور گفت. «نه با جانم، نه با زندگی فرزندانم. و من همین احساس را در مورد همسایگانم دارم. من از خودم دفاع می کنم، اما از دیگران نیز دفاع می کنم. تو باید. شما باید به جای کسانی صحبت کنید که نمی توانند خودشان صحبت کنند.»

سرانجام، ائتلاف با دو وکیل، پائولا سگال و مایکل لئونارد در TakeRoot Justice شروع به کار کرد و در سال 2019 علیه NYCHA شکایت کرد. “افرادی که با آلودگی زندگی می کنند – موش ها، سوسک ها – و ما همیشه می شنویم، “اوه، ما می رویم. برای رفع آن، ما آن را درست می کنیم. اما هیچ پاسخگویی وجود ندارد.”

او افزود، از زمانی که ائتلاف NYCHA را به دادگاه کشاند، برخی چیزها بهبود یافته است – برخی از مسائل مربوط به آسانسورها حل شده است، و آنها کمتر خراب می شوند – اما بسیاری از مسائل، به ویژه در مورد خدمات کشتار و گرمایش، همچنان ادامه دارند.

سخنگوی NYCHA گفت که آژانس در مورد دعاوی معلق اظهار نظر نمی کند، اما اقداماتی برای بهبود شرایط در ساختمان انجام می شود، از جمله بازدیدهای منظم و فرصت های آموزشی برای ساکنان برج هلمز برای یادگیری در مورد پیشگیری از آفات.

در اوایل سال جاری، قاضی ناظر بر دعوا به ائتلاف دستور داد تا از نزدیک با واحد انطباق NYCHA تعامل داشته باشد و به وکلای هر دو طرف گفت که خارج از دادگاه برای رسیدگی به تخلفات باقی‌مانده ملاقات کنند.

خانم “زندگی در اینجا مرا بسیار پیر کرده است.” تیلور گفت. آنها احساس امنیت، ثبات و اعتماد مرا کشتند.»

هر شب، وقتی به رختخواب می‌رود، سعی می‌کند ذهنش را خاموش کند و به صبح فکر نکند – آب گرم و رادیاتورها، آسانسورها، بی‌ثباتی همه چیز. او گفت: “ما در حال رنج هستیم.” «همه در ساختمان رنج می برند. و من خسته ام اما کار من تمام نشده است. نه هنوز.”