ملیسا رایسموس، مدیر آکادمی بین سازمانی، یک مدرسه جایگزین در سیاتل، به من گفت: “بعضی از بچه ها را از دست می دهیم.” در طول بیش از یک سال آموزش از راه دور، تنها حدود نیمی از بچه های مدرسه در کلاس ها شرکت کردند و برخی از آنها دوربین خود را روشن نکردند.
دو تن از دانشآموزان رایزموس در طول همهگیری کشته شدند، یکی توسط دوست پسر و دیگری به دلایل نامعلومی در درب منزل وی مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
یکی از راههای ارزیابی تأثیر بر کودکان، شمارش «تجارب نامطلوب دوران کودکی» یا ACE است. اینها می تواند کتک زدن یا فحش دادن مرتب کودک یا شریک زندگی توسط والدین یا طلاق گرفتن یا سوء استفاده از مواد مخدر یا الکل توسط والدین باشد. بسیاری از کودکان یک ACE دارند، اما آنهایی که چندین ACE دارند، بیشتر از بزرگسالان از سرطان، بیماری قلبی و سایر بیماریها رنج میبرند، همچنین از مواد مخدر سوء استفاده میکنند، از کار میافتند یا حتی خود را میکشند.
چندین کارشناس کودک به من گفتند که همهگیری یک دستگاه ACE بوده است، با خشونت خانگی، سوء مصرف مواد مخدر و آشفتگی در خانهها، به علاوه حدود 40000 کودک یکی از والدین خود را به دلیل کووید-19 از دست دادهاند. با توجه به آنچه در مورد ACE می دانیم، کودکان آسیب دیده امروزی ممکن است در دهه های آینده با خطرات بیشتری روبرو شوند و برخی ممکن است این آسیب را به نسل بعدی منتقل کنند.
*
من در طول این بیماری همه گیر نگران یکی از دوستان قدیمی خود بودم که با دل تماس خواهم گرفت. او باهوش و جذاب است، اما پدربزرگش الکلی بود، و پدرش – دوست فوق العاده من – تا زمان مرگش شش سال پیش مواد مخدر و الکل مصرف می کرد. دل در ۱۲ سالگی شروع به استفاده از مواد مخدر کرد و از خانهها به سرقت برد تا عادت خود را حفظ کند، اما پس از آن سه سال پیش، برگ جدیدی را برگرداند.
دل ستاره یک برنامه بهبودی بود، شغلی پیدا کرد، بیش از دو سال از مواد مخدر اجتناب کرد و پدری فوق العاده برای دو فرزندش بود. من و همسرم درباره اهمیت صحبت با نوزادان به او گفتیم و او دائماً با بچه هایش صحبت کرد.