تهاجم روسیه به اوکراین، درهم تنیدگی این مسابقه با سیاست را به اوج جدیدی رسانده است. اتحادیه رادیو و تلویزیون اروپا که این مسابقه را برگزار می کند، روسیه را بلافاصله پس از حمله به اوکراین از رقابت منع کرد. پیروزی اوکراین در یوروویژن سال گذشته که توسط ترکیبی از هیئت داوران و آرای عمومی اهدا شد، به طور گسترده به عنوان نمایش همبستگی با ملت محاصره شده تلقی شد.
در اوکراین، که از زمان اولین حضور خود در یوروویژن در سال 2003، سه بار موفق به کسب افتخارات برتر شده است، این مسابقه مدتهاست که بسیار محبوب بوده و به عنوان راهی برای ملت برای همسویی فرهنگی خود با اروپا ارزش دارد. اکنون نیز به عنوان راهی برای متمرکز نگه داشتن توجه اروپا به جنگ تلقی می شود.
در حالی که هوتسولیاک و کهنده برای مصاحبه در یک رستوران شیک در مرکز کیف به نام هانی نشسته بودند، از اینکه مجبور شدند جلسه را یک روز به تاخیر انداختند عذرخواهی کردند و توضیح دادند که آنها یک کار فوری دارند: تامین اسنادی که مردان در سن جنگ به آن نیاز دارند. از کشور خارج شوید تا بتوانند به لیورپول سفر کنند.
هوتسولیاک گفت که آهنگ آنها “قلب فولادی” الهام گرفته شده از سربازانی بود که برای دفاع از شهر اکنون ویران شده ماریوپل در جنوب اوکراین کار می کردند و ماه ها بیشتر از آنچه که هر کسی تصورش را می کرد دوام آورد. سربازان آخرین موضع خود را در کارخانه فولاد آزوستال انجام دادند.
هوتسولیاک گفت که به وضوح کلیپ های آنلاینی را که سربازان از دفاع خود فیلمبرداری کرده بودند به خاطر می آورد.
او افزود: “وقتی این فیلم ها را دیدم، افرادی را دیدم که با قدرت هستند، حتی در وحشتناک ترین شرایط محکم می مانند.” بلافاصله پس از آن، این زوج آهنگ را با اشعاری نوشتند که ظاهراً هدفشان حمله به روس ها بود.
کهنده می خواند: «از سر راه من برو بیرون». “چون من قلب فولادی دارم.”
هنگامی که روسیه تهاجم تمام عیار خود را در فوریه سال گذشته آغاز کرد، حکومت نظامی به این معنی بود که Hutsuliak نمی توانست آنجا را ترک کند، در حالی که Kehinde، یک شهروند نیجریه ای اصالتاً اهل لاگوس، می توانست. صبح روزی که روسیه شروع به بمباران شهرهای اوکراین کرد، مادرش وحشت زده با او تماس گرفت و از او خواست که از آنجا خارج شود.
