این کشور شمال آفریقا در سالهای پس از سرنگونی رهبر سابق معمر قذافی در یک دهه پیش، بین دو دولت رقیب تقسیم شد. دولت وفاق ملی (GNA) در پایتخت، طرابلس، واقع در غرب، و ارتش ملی لیبی (LNA) در شرق قرار دارد.
با وجود آرامش نسبی در سالهای اخیر، تنشها به دنبال شکست در برگزاری انتخابات مورد انتظار در دسامبر گذشته و امتناع عبدالحمید دبیبه، نخستوزیر کنونی از کنارهگیری از قدرت، داغ شده است.
رقیب فتحی بشاغا که از سوی پارلمان شرق به نخست وزیری منصوب شد، تلاش می کند وارد طرابلس شود.
خانم. دی کارلو گفت که او عمیقاً نگران است که بن بست ادامه دار و تأخیرهای مداوم در اجرای روند انتخاباتی ایجاد شود. تهدیدی فزاینده برای امنیت در طرابلس و اطراف آن، و به طور بالقوه برای همه مردم لیبی.
“تئاتر درگیری های خشونت آمیز”
«این تهدید چند روز پیش محقق شد، زمانی که طرابلس دوباره صحنه درگیریهای خشونتآمیز بین گروههای مسلح حامی او بود. دبیبه و آقای. به ترتیب باشاگا،» او به سفرا گفت.
به گفته مقامات لیبی، خشونت ها در 27 اوت آغاز شد و به گفته مقامات لیبی، حداقل 42 نفر از جمله چهار غیرنظامی کشته و نزدیک به 160 زخمی شدند. بنا بر گزارش ها، حدود 50 خانواده آواره شده اند، در حالی که پنج مرکز بهداشتی و دو مرکز نگهداری مهاجران آسیب دیده اند.
در حالی که روز بعد درگیری فروکش کرد، آرامش شکننده ای حاکم است، اما هست معلوم نیست چقدر طول خواهد کشید.
«با توجه به وخامت فضای سیاسی و امنیتی در طرابلس، سازمان ملل باید به ارائه و تقویت دفاتر خوب و میانجیگری ادامه دهد. برای کمک به بازیگران لیبیایی برای حل بن بست جاری و به دنبال یک مسیر توافقی برای انتخابات باشید.”
من از همه میخواهم که از تلاشهای دبیرکل برای کمک به لیبیاییها برای ایجاد مسیری به سوی صلح حمایت کنند.»
خانم. دی کارلو همچنین نگران پیشرفت سیاسی محدود به سمت انتخابات بود که سازمان ملل آن را تنها راه برای شکستن بن بست فعلی می داند.
بدون پیشرفت
«علی رغم تلاش های مستمر ما، هیچ پیشرفتی در ایجاد اجماع در مورد چارچوب قانون اساسی برای انتخابات حاصل نشده است،او گفت. بسیار مهم است که توافقی در مورد چارچوب قانون اساسی و جدول زمانی برای انتخابات حاصل شود که مردم لیبی را قادر سازد رهبران خود را انتخاب کنند.»
مسئول امور سیاسی سازمان ملل بر برخی تحولات مثبت از جمله تلاش های جاری کمیسیون مشترک نظامی 5+5 (JMC) برای حفظ و تقویت اجرای توافق آتش بس تاکید کرد.
JMC هر کدام پنج نماینده نظامی از هر دو طرف را گرد هم می آورد.
وی گزارش داد: «قابل توجه، در 27 اوت، هیئت شرقی JMC با همتایان خود در غرب تماس گرفت تا به آنها اطمینان دهد که ارتش ملی لیبی در جنگ شرکت نخواهد کرد.
در اوایل این ماه، JMC همچنین با مأموریت سازمان ملل متحد در این کشور، UNSMIL، ملاقات کرد تا آمادگی مکانیزم نظارت بر آتش بس لیبی را افزایش دهد. آنها همچنین نحوه خروج نیروهای خارجی، جنگجویان خارجی و مزدوران را از قلمرو نهایی کردند.
نفت دوباره جاری شد
با توجه به تحولات اقتصادی، خانم. دی کارلو گزارش داد تولید نفت از سر گرفته شد در ماه ژوئیه، پس از تقریباً سه ماه تعطیلی. با برنامه ریزی برای افزایش بیشتر، تولید تا پایان آن ماه به سطح قبل از تعطیلی 1.2 میلیون بشکه در روز رسیده بود.
با این حال، او نگران بود که میادین نفتی ممکن است دوباره بسته شوند افزایش نارضایتی عمومی در جنوب به دلیل کمبود خدمات اولیه و شرایط بد زندگی.
منابع طبیعی لیبی متعلق به همه مردم لیبی است درآمدهای حاصل از صادرات نفت باید به طور عادلانه و عادلانه توزیع شود،” او گفت.
کمپین های بدنام کردن، و سخنان نفرت انگیز
در همین حال، وضعیت حقوق بشر در کشور همچنان نگران کننده است.
هفته گذشته گروه های مسلح وابسته به ارتش ملی لیبی، یکی از ساختارهای دولتی رقیب، شهر قصر بوهادی را محاصره کردند. اگرچه این “بازیگران نظامی” از آن زمان عقب نشینی کرده اند، اما همچنان به کنترل حرکت در آنجا ادامه می دهند.
خانم. دی کارلو خواستار رفع فوری محدودیتها بر روی جمعیت شد و هشدار داد وضعیت می تواند تشدید شود.
او از موارد نقض دیگر، از جمله علیه افرادی که از حق آزادی بیان خود استفاده می کنند، مهاجران و پناهندگان و فعالان زن گزارش داد.
«کمپینهای بدنام کردن بازیگران جامعه مدنی، به ویژه زنان، متشکل از سخنان نفرتانگیز و تحریک به خشونت، عمیقا هستند. نگران کننده است و باید متوقف شود،” او گفت.