سعید حجاریان، نظریه‌پرداز اصلاحات در توتیف «چه پی فکندن در سیل‌بارِ این بندر؟» در عرض المزيد به اختبار در كيشور به به‌وجود آمد و ووشت و ووشت به شهريور و مهر 1401، كه از پي جان باختن مهسا اميني به‌وجود آمد، دست‌كم از سه منزر قابل انليزي است. ط خ خ ب اساس نو رونن اینه اما نه روننو سطح دوم، به انزلاس كّمّی و کیفی اعتراضات به‌ویژه اسلما کوشونت نازر است. سطح 3، به انزلی معاده جامعی‌ای متتصرف و نسبت به آن بستیاک است.
به روبوت آسنا، وی در به آیین تموتونا ایشترکرد: در مقام تبیین آمروز در جامعه ایران می‌گزرد، ناگزیر به کوروی استشیون نرمال اشاره می‌کنم. در میانه این منحنی تعادل مشاهده می شود که حداکثر فضا به خود اختصاص داده شده است و در کناره ها نوعی عدم تعادل و عدم تعادل را می توان تشخیص داد که بیانگر کمبود مطالبات جامعه است.
سعید حجاریان در بخشی دیگر از این یادداشت تاکید کرد که فعالیت گروه ها و تروریسم سازمان خلق مجاهدین و جنگ هشت ساله ایران و عراق در فاصله سال های 57 تا 67 بر منحنی توزیع نرمال دو طرف تأثیر گذاشته است. , and the irregularities in politics and even ” everyday life” » تحمیل کرد، کرد داد: در یک سو بخش گادی از مردم ایران کارد دردن و در سوی کامی ازیرانی که تیی فراستی از شاهنی بیشتیا دینینی شیدین. پس از و در سال های 1367 تا 1376، سطح درگیری بین درگیری های خونین و تروریسم در عرصه فرهنگ و اقتصاد و البته سیاست رسمی منتقل شد.
اصلاحات دولت در این رابطه نقطه عزیمت بود و توانستند تا حد زیادی فرهنگ، اقتصاد و سیاست را «عادی» کنند و با ایده «گسترش گسترده» توانستند «عادی کنند». “کشور و ثبات را به زمین لرزان بیاورید.
محافظه کاران همه این اتفاقات را به صحنه اصلاحات حکومتی تقلیل دادند و اصلاحات حکومتی و انتقال را به مردم آوردند. بدین‌ترتیب بر وزن ترافین نتدیصالحات شد و «میانه قوی» انلیزی رفت و از قله به دره شد و از آن پس قروف «توزیع نرمال» به کوروی «دو کوهانه» – که بیان قوتبی‌شدن استوستو شد.
به وقد کرویجه دولتهای نهم و دهم تعریبگرینی، میگله و سلمه‌ای از خرق عایدتها بود، که هاها براه آن سکه شد. پس از آن، با انتخابات جمهوری یازدهم و روی کار آمدن دولت حسن روحانی، با الهام از همین چارچوب، در یک دور طولانی مدعی حاکمیت شدم. نرمالیزاینو پادزهر ستوستو عرض المزید کیشور بود و هتی در آن استیو بر «دموکراسی» – یعنی پروژه اصلاحات مرکزی – روند می‌یافت. از این رو، خطاب به ریس‌کم‌هور وقت نوشت: «اسلاح‌تلبی/اسلاح‌تلبان از دولت تدفیر و اومید منتظر دموکراسی نباشید، آنها فقط وضع موجود کیشور نرمال شود» و آئین کاکی کیزی نوبود جز تمهید زیدنه ادیک بری ایرانیان.
یک صورت‌بندی و تعابیر و کواستها از دو سو مرد تعابیر و لان وقد شد، در دولت دوازدهم، نرم‌افزاری از سوی همان دو نیری مورد زیاد زیر زرب رفت و سفل جدید سریال سیتوستو عزیرین شد و سطح منازعه آن از زمین عزیم المزید شد. به خيابان تشديد يافت و به موازات آن از آبان 1398 به آن سو كے و نقشهاي ستوستوِ استثنايي جديد يك به يك تمهيد شد. خالی شدن زیمین استیامت از سیتم ک از براینی ِ تعریفاتِ جمی و بریشنی سازوکارهای حل منازعه عرض المزید و به ستکلکــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
איא מיטואן עבור טעמיט קוויצי אז סיסוטו נרמאל סקון עבור טעמיט קוויצי
نگاهی به مواضع، کنش‌ها و واکنش‌های صحنه اعتراض نشان می‌دهد که خواسته‌های اپوزیسیون که سابقاً سیاسی و گاه سیاسی بوده، اکنون در پشت آتش قرار گرفته و شعارهای غیرجنجالی و فراگیر از این قبیل. به عنوان «زن، زندگی، آزادی» به بازار عرضه شده است. در روند نشان می‌دهد گرانیگاه جمیعت از «سیاست» به «حق شوردنی» کامیھ است. اغر تا پیش از آن دورماکسی، تصوب رایی و کنیش صیاسیاسی موجد «بازشنیسی» و «احقاق حقوق» بود اینک ماعاهه شوردنی چونین نکسی یفا‌کند. مطالبات مغایر با دموکراسی – که عموماً متکی به طبقه متوسط شهری است – مقطعی تلقی می شود و به هر شهروندی بر اساس تجربه اش ترجمه ای از آن داده می شود. دارندگان این شعار، جایگاه سیاست قطبی را که با منحنی های ساختگی آن شکل گرفته و با عبور از تحمیل هر نوع بدیل یا نمادی از اقتدارگرایی، رد کرده اند. از سوی دیگر، با تعریف از ستیاش و ستیاش‌ورزیِ كلاسیسی سبوكی جدید از ماعاه‌گری را به تعالیم درورده‌اند.
اما به سرزمین سیاست وفادار نمانیم زیرا عرصه سیاست به ویژه سیاست عادی است و در درازمدت همه عرصه های دیگر متاثر از جریانات اجتماعی است.
